Bir Can Ciğer Dostların Varmış;

Bir de dost bildiklerin.

İyi gününde başroldeyken, 

zor gününde, onlara en çok ihtiyacın olduğu dönemde anasının amına mı giriyor bu insanlar? 

Niye yoklar ha? Niye?

İş eğlenmeye, 

dağıtmaya, 

fasl-ı muhabbete, 

kop kop yapmaya, 

eğlenmeye gelince kıçımın dibinde bitenler yine yoktular zor günümde.

Kimi arkadaşlarıyla rakı fasıl yapmaya gitmişti, telefonu bozuktu ulaşamamıştı,

Kimi yoğun çalışıyordu,

Kimi grip olmuştu.

Hepsinin bir bahanesi vardı da kendince;

Fakat hiçbirinin mide kanaması geçirip hastaneye kaldırılan arkadaşları Selo’ya ayıracak zamanı yoktu.

Ya ben bilmiyordum dostluğun anlamını, ya da onlar dost değildiler.

Zor günler dostlarını ayıklamak için varmış ya;

Ben hastanede geçirdiğim günler boyunca bir bir ayıkladım dostlarımı ve dost bildiklerimi.
Ama olsun...

Yıllardır tanıdığın, hayatını paylaştığın sahte arkadaşların yanında;
bir de daha görüşmemiş tanışmamış bile olsan gönüllerinde yer ettiğin insanlar var.

Bursa'ya iş için gelip hastanede olduğumu duyunca 

hiç bilmediği yabancı bir şehirde olduğu halde kilometrelerce uzaktan İznik'ten ziyaretime gelen, 

kimselerin bilmediği rahatsızlığımı BBM'de duyuran Shirin Serkan'a, 

haberi duyar duymaz bana ulaşan Muhtar'a, 

mesajlarıyla, 

mailleriyle, 

telefonlarıyla beni hastane köşesinde serumlarla yalnız bırakmayan herkese tekrar teşekkürler.

İçimde bir yerler hâlâ acısa da, ben iyiyim, iyileşiyorum, iyileşicem.