İncir Reçeli 2

İlk filmi vizyondayken beklenen ilgiyi göremeyip daha sonra popüler olan ve tekrar vizyona girip bu kez gişe rekorları kıran İncir Reçeli'nin 2. filmine gittim geçtiğimiz haftalarda. Ben de birçoğunuz gibi ilk filmi sinemada değil DVD'de izleyenlerdenim. İncir Reçeli 1'de hönkürerek ağlayan ben 2. filmde de aynı performansı gösterdiğimi içtenlikle söyleyebilirim. Devam filmlerinde genellikle ilk filmin tadını alamayan biri olarak İncir Reçeli 2'nin fragmanını gördüğümde nasıl yani? E bu film bitmemiş miydi? Esas kız Duygu öldü, herif de vicdan azabıyla baş başa kaldı, bu filmin 2'si ne alaka? falan dedim kendi kendime. Ama bir arkadaşımın ne olur gidelim demesiyle kendimi sinema salonunda buldum ve izledikten sonra söylediklerimi yuttum bildiğiniz.


Eğer İncir Reçeli filmini izleyip beğenenlerdenseniz ve 2. filme hâlâ gitmediyseniz bence bir an önce gidin. İlk filmi beğenmeyen birkaç kişi var çevremde. Bana göre onlar da genel olarak duygusallıktan ve empatiden biraz yoksun tipler. Yoksa o film aşk, meşk şöyle dursun hastalık, çaresizlik ve imkansızlık temasıyla zaten bir şekilde vurmuştu bizi. Hele bir de sonunda ölüm varsa; -ki biz Türk insanı olarak hiç dayanamayız, ayrılıklara, ölümlere, salya sümük gömülürüz koltuklarımıza- o film etkiler bizi, etkilemişti de.

2.film hikayesiyle yine bir yerden yakalıyor bizleri. Senaryo 1. filmin aksine bu kez aslında mümkün ama geçmişten kopamayan bir adamın kafasında imkansız hale getirdiği bir aşk üzerine kurulmuş. Şayet bir aşk uğruna çok emek verip, fedakarlıklar yapıp yine de karşılığını bulamayanlardansanız bu filmde kendinizden çok şey bulacağınıza garanti veriyorum. İçinde yine doğallık var. Mekanlar, dekorlar, kostümler, insanlar hep doğal. Yapay, sırıtan, abartı gelen bir şey yok bu filmde. İstanbul'un, Beyoğlu'nun, Galata'nın kendine özgü havasına bir parça da Bodrum havası katılmış, bir Bodrum aşığı olarak çok da güzel olmuş bence. Filmin çoğunluğunun geçtiği bar gerçekte ne diye geçiyordur bilmiyorum ama filmi izlediğim arkadaşımla buraya gidilir dedik birbirimize. Yine Halil Sezai'nin seslendirdiği birkaç şarkıyla renklendirilmiş film. Belki bir çoğunuz gitmiştir, en azından fragmanını görmüştür. Filmle ilgili daha fazla detay vermek istemiyorum. Siz gidin izleyin. Buna değecek bence.

Filmin senaristliğine ve yönetmenliğine yine Aytaç Ağırlar imza atmış. Halil Sezai'ye başrolde bu kez Şafak Pekdemir eşlik ediyor. Replikler yine çok zengin ve uzunca bir süre dillerden düşmeyecek gibi.

• Çok şaşıracağınız bir aşk hikayem var, senaryosunu yazarmısınız?
• Bul artık kendine şöyle güzel bir sevgili, bırak maziyi.
• +Sen beni mi takip ediyorsun? -Öyle olsa yanına oturmam gerekirdi dimi?
• En son ne zaman bir kadının gülüşünden uzanıp yüreğine dokundun?
• Siz, en sevdiğiniz şarkıdan atladınız mı hiç ? Ben atladım.. Yere düşmesi bir ömür sürüyor..
• +Neye içiyoruz? -Aramızdaki en kıdemli darbelere.
• Sen güzel olan herşeyden kaçıyorsun. Kendini harcayarak yaşıyorsun. Sana bir sır vereyim mi adam? Ölüler aldatılmaz.
• +Geçiyor mu içince? -Geçmiyor. Acıyı alıyor. Bir nevi anestezi.
• +Sen Duygu’nun yerinde olsaydın ne isterdin? -Hayatını yaşamasını isterdim, o ne istiyor zannediyorsun?
• Herkesin bir hikayesi vardır. Kimi kağıda yazar hikayesini; Kimi etine… Kağıt yanınca et gömülünce biter hikaye..
• Ve hayat bazen özür dileyecek 5 saniyeyi çok görür sana…
• +Peki sen kimsin? -Uzun zamandır kimse..

Ben sevdiği filmleri tekrar tekrar izlemeyi seven biri olarak İncir Reçeli 2'yi tekrar izlenecekler arasına çoktan ekledim bile. Sizin film hakkındaki düşünceleriniz neler?