Bedenim burda fakat ruhum?

Yeni aldığı çorabın etiketini koparmaya çalışırken çorap üzerinde itinayla 4 delik açan tek insan kişisi ben değilim dimi? Umarım değilimdir, yoksa kendimi çok yalnız hissederim doğrusu. Sabah işe gelirken Penti'den aldığım pamuklu babet çorabının etiketini koparmaya çalışırken tam da bunu düşündüm. Halbukisi dikiş kutusu maksimum yirmi adım ötede ve çok şükür Allah'ıma öyle kaba göt biri de değilim ama uyku sersemliğimi diyelim, ben bunu makassız da sökerim özgüveni mi diyelim, bilemedim. Dakka bir gol bir çorap iki tarafından delindi. Daha iyi ya, ayağın hava alır o deliklerden kokmaz gibi saçma bir züğürt tesellisinden de geri kalmadım şahsen.

Yıllık iznimi paydos saatinden iznimin bittiği son ana kadar Bodrum'da geçirdim. Zamanı verimli kullanmak diye buna denmez de neye denir? Mehehehe :D Bursa terminalde indim Bodrum otobüsünden, doğru işe geldim. Ay yorulmaz mısın, bayılmaz mısın, yığılıp kalmaz mısın diyenlere kendimin Supercellma kişisi olduğunu hatırlatmayı bir borç bilirim.

Tatile işleri toparlayıp gitmiş olmanın bir boka yaramadığını bir kez daha acı acı tecrübe etmiş bulunuyorum ki tertemiz bıraktığım masa yokluğumda günden güne mitoz bölünerek çoğalan evrak yığınlarıyla karşıladı beni. Ama ben öyle mikemmel bir tatil yaptım enerjimi öyle depoladım ki bana iş mi dayanır! (kendi kendini kandırma çabaları)

Tekne turunda "dal ve burnuna su çek, sinüslerin temizlensin" diyen doktorun tavsiyesine uyayım derken  korkarım ki beynimden olmak üzereyim. Zira Cumartesi gününden beri burnumdan akan şey sümük, boşalan yerler sinüs olamaz değil mi? #direnbeyin

Bahçede çimleri sulayan fıskiyenin sesini duyunca aklıma yine Bodrum geldi anasını satim. Ne alaka demeyin, şu an ottan boktan her türlü sebep bana Bodrum'u hatırlatıyor. Gaibten bir ses işine dön Selo diye böğürüyor. Tamam lan iki dakka rahat bırakmadın iki lafın belini kıralım. Anlatacak çok şey var, yazacak sayfalar dolusu yazı. Ama bir ucundan tutup başlayamıyorum. En azından buralardayım, bilin istedim.

Ben bi çişe gidem sonra işlerime kaldığım yerden devam. Nabıcan ekmek parası... ;)