Benimki sevmekten öte birşeydi

Saymadım kaç mevsim geçti ayrılığımızın üstünden. Seni özlemek kadar uzun sürmemişti hiçbir mevsim, sen gideli ben hep üşüyorum. Sabahları pencereden sızıp odama dolan güneşe, cıvıldayan kuşlara, çiçek açmış ağaçlara bakılırsa mevsim bahar, hani şu seninle güzel bir akşamında tanıştığımız. Ben baharları severim oysa, şimdi karakıştan farkı olmasa da benim için. Öyle ya bu mevsimde aşk çok güzel yaşanıyor diyor şair, ayrılık değil.

Mutsuzluğumu gizleyecek tebessümlerim var ama gözyaşlarımı gizleyecek bir çare bulamadım henüz. O gözyaşının akmasına, yanaklarının ıslanmasına ne kadar direnebilirki insan? Ben yapamıyorum. Gidişinle bir bulut yerleşti göz pınarlarıma. Ne vakit seni düşünsem, sıcaklığını anımsasam sağanak yağmurlar yağıyor gözlerimde, yürek sızlatan hıçkırıklarla.

Benimki sevmekten öte birşeydi, birinci derece deprem bölgesi olan kalbime yerleştirmekti seni, birgün gidipte beni yerle bir edeceğini hiç düşünmeden. Senin yaptığınsa haince çelme takmaktı seni sevmeye, sana ait olmaya koşaradım gelen birine. Ama bilmiyordun aşka koşan birinin avuçiçleri, dizleri değildir düştüğünde yaralanan, yüreğidir hani o seni sığdıramadan sevdiği. Aşklar bitiyor da kabuk tutması zaman alıyor yaraların. Birgün bitecek elbet sana kelimelerim, kesilecek bu gözyaşı kokulu mektuplar. Birgün tamamen geçecek elbet bu acı, reçeteme zaman yazıldı bolca...

Follow Me on

Facebook | Twitter | Instagram | Pinterest | Bloglovin'