Yiyiyorum O Halde Yoksun!!!

Üşenmedim beş, altı aydır izlemeye aldım kendimi. Hayatımda biri olmadığı dönemlerde kilo alıyorum ya da veremiyorum. Sebebiyse çok açık, mutsuzken beni mutlu edebilecek şeylere yöneliyor olmam. For Ekzampıl: çikolatalar fındıklı, fıstıklı, bademli ve de bitter olmayanından, bonibon, topitop, dev boy nutella, jelibon şekerler, meyveli yoğurtlar, cipsler vesair vesair... Kendimi attığım gibi en yakın markete sepetim dolana kadar alıyorum. Heyyy ohaa diyenlerinizi duyar gibiyim, alışveriş arabası demiyorum yanlış olmasın sepet diyorum sepet hani şu kola takılanlardan. Hayatım mutlu olucam diye deli gibi abur cubur yemekle ve sonrasında aldığım kiloları vermek için spor salonu, diyetisyen ya da akupunkturcu aramak kısır döngüsünde geçip duruyor. Ama bir sevgilim olsa öyle mi olur ya da fingirdeşmeye başladığım biri? İllaki buluşmalarımızda ona güzel, fit görünmek için beslenmeme dikkat etmeye başlarım ve hopp leğen kemiklerim dışarı göbek içeri, popom pantolonlardan pörtlemez olur falan filan. E bunların yanısıra düzenli sevişmelerin de hormonlara olan olumlu etkileri görmezden gelemeyiz değil mi? Hele bir de uzmanlar sevişme esnasında bilmem kaç km koşmuş kadar kalori yakılıyor deyip bir taş atarsa kuyuya :)

Kaderime sıçayım ben gibi on heriften sekizinin "gideri var" dediği bir kızın mutluluk için çikolatalara muhtaç olması ne acı. Regl ol ye, elele bir çift gör ye, aşk filmi izle ye, Facebookta birileri sevgilisiyle, kocasıyla albüm paylaşmış ye, aşık çiftler birbirinin duvarına kalpli böcüklü şarkı paylaşmış ye, 14 Şubat ye, Mart geldi ye, e bi de film izlerken böğrüne yatacak, koklaşacağın, tepişeceğin biri yok, doldur bir kase aile boyu cipsi ye, ye ye ye sonra ol fil gibi.

Dün tartıldım birkaç kilo almışım yine, likralı olmayan pantolonlarımı yatağa yatıp nefesimi tutmadan ilikleyemiyorum. İliklesem de ilk nefes alışta cart diye patlayacak gibi geliyor. Neyseki birkaç kilo almak memeleri etkilemiyor, yoksa gömleklerimin düğme aralarında üstüste pencereler oluşacak. Sanki bir yıl önce gardırobunu bir küçük beden kıyafetlerle yenileyen, etek, pantolon, elbise ne varsa hepsini ele güne nispet yapar gibi "ayy çok kilo verdim herşeyy bol geliyor yaaaaa" deyip daralttıran ben değilim, kaderin oyununa bak sen. Neredeyse bir aydır vitamin ve çinko desteği için hap içiyorum. Mutlaka iştahımın açılmasında aldığım kilolarda onların da etkisi vardır ama ne ben a-aa kilo almışsın diyen birinee ayy evet yaaaa ilaçlardan yalanını söyleyeyim ne de siz buna inanın. Kilo verirsen iradendendir, alırsan ilaçlardandır. Klasik Türk kızı yalanı. Oldu canım hapur hupur gün 24 sen 25 saat ye, iç, boğazın hiç boş kalmasın sonra da ayy evet kilo aldım ama tamamen ilaçlardan deyip bir de boku Farmakolojiye at. Yok öyle bir dünya. Ama hangimiz kendimizle barışığız ve ay sorma terkedildim kıçıma tekmeyi yedim de bunalımdan yiyiyorum da yiyiyorum  işte sonuç bu benden bir metre önden giden göbeğim ve on cm arkadan gelen popom deyip dürüst olabiliyoruz? Ben oldum işte, ama dürüst olurken de ona bir bahane bulmayı ihmal etmedim; Mmmmm kendimi yemeğe vermemin asıl sebebi tamamen duygusal, ay nasıl desem bir boşluk içindeyim, hem psikolojik destek alıp anti depresan içip Leyla gibi gezmektense bütün gün çikolata yiyip mutlu olurum deyip kendimce çözdüm işi. E insan kendi kendinin doktorudur diyorlar ya ahaaa alın işte size tedavi.

Allahtan ünlü falan değilim, yoksa bel çevremdeki milimetrik kalınlaşma, gıdımda oluşan hafif sarkma, popomun yürürken benden bağımsız hareket etmesi, Bilmem neyin Galasında göğüs dekoltemde memelerimin hoş görünmemesi, elim, kolum derken tüm vücudum yakın takibe alınıp ay şurası büyümüş, burasında selülit oluşmuş, ee efenim çok normal falancadan ayrıldı ya kendini alkole vermiş, ay yok yok yemek yemekten kendini alamıyormuş deyip arkamdan türlü dedikodularım yapılıyor olurdu ve aldığım kilolar hemen ruhsal bunalımıma mal edilirdi. Hele bir de o dönemde saçımın rengiyle ya da modeliyle oynarsam kayıran Allah beni kayırsın. Ben de o görüntüleri çeken kameramanların kafasına uçan tekme, uydurukçu magazin yazarlarının twitter hesaplarına da küfürlü twit atardım.

Eğer memleketteki her hatun benim gibi ayrılık sonrası iştah patlaması yaşıyorsa, sonrasında da aldığı kiloları vermek için diyetisyen tuzağına düşüyorsa bunlar var ya günün beş saati muayene yapıyorlarsa kalan yedi saati de Allahım ne olur herkes şişko olsun, kilo veremesin de bana gelsin deyip dua ediyorlardır kesin. Zaten milletin sağlığını falan düşündükleri yok, tek dertleri para, kime ne geçirirlerse. Neymiş reçete yazıyorlarmış, kibrit kutusu peynir, bir ince dilim kepekli ekmek, haşlanmış but, yağsız tuzsuz salata. A-aa senin reçeten de mi aynı? Hiç şaşırmadım, fotokopiyle çoğaltıyorlar çünkülüm.

Akupunktura son zamanlarda vücuduma giren yıllık iğne limitimi doldurduğum için hiç sıcak bakmıyorum. Diyetisyenlerde gözlerinde $ işareti olan tacirler gibi yer etmiş hafızamda. Ben elimdeki imkanlarla kendim için yapabileceğimin en iyisini yaptım ve hemen bu akşama yürüyüş bandında geçirdiğim süreyi iki katına, bantla olan ilişkimi de haftada iki günden dört güne çıkardım. Böylece hem boş vakitlerimi doldurmuş olurum aşk meşk gibi önce psikolojimin sonra da fizyolojimin içine sıçan oktan boktan konuları düşünecek vaktim olmaz, hem de spor yapıp zinde olurum. Hmm hem de belki birgün olur ya kazara! hayatıma biri falan girerse en azından balık etli vücudum buna hazır olsun.

öfff heryerim et kesti yaaa, bu akşamlık bu kadar yeter, en iyisi duş yapıp uyuyayım.