Burda Biri Var!

Bloggerı, sayın okuyucusunu, yorumları ve uzun uzun yazmayı pek bi özleyen Supercellmadan Selamlar Blog

Bu hafta sonuna kadar yetiştirmem gereken raporlar yüzünden  hâlâ çok yoğunum. Deli gibi mesai yapmam gerekirken sabahları fizik tedaviye gidip sonra işe geldiğim için nerden baksan üç saat kaybım oluyor, bu da işlerin bir türlü bitmemesine sebep. E akşamları da iş çıkışı Denizin Yıldızı'yla başladığımız sürücü kursuna gidiyoruz. Gerçi sürücü kursunda teorik dersler bu hafta bitiyor, sonrası direksiyon dersleri. Kurs ne ara başladı ne ara bitti onu da anlamadım ya neyse. Kursla ilgili yazacak, anlatacak çok şey var aslında, ama ah bi vakit olsa! Anlıcağın sayın okuyucu gün yirmi dört ben yirmi beş yardırmaya devam. Piç gibi ortada kalan dış ticaret departmanı olarak bir buçuk ay geriden gelirken günü yakaladık. Hepimizin pestili çıktı o ayrı konu.

"Yaae ben Supercellmayım, her yere yetişirim evvelallah" diye kendi kendimi züğürt tesellisi ederken, kendimi iş girdabına öyle bi kaptırmışım ki, bi baktım haftasonu evi bildiğin bok götürüyor. Havalar da iyice soğudu, kışlıkların çıkma zamanı gelmiş geçiyor bile. Haftasonu niyeti bozup temizliğe girişmişken bir de yazlık-kışlık değiştirmece operasyonu yaptım. Titiz olmak başa bela anacım, çıkar yıka, ütüle, katla yerleştir. O içime sinecek temiz kokuyu yakalayana kadar debelenip durdum.

Sağlık konusuna gelirsek, boynum daha iyi, en azından robocop gibi dolaşmıyorum, hareketlerim normale döndü. Fekat birkaç zaman kendimi zorlayacak şeyler yapmayacakmışım, oldu yapmam! Fizik tedaviye daha iki hafta gideceğim. O seanslarda sıcak ortamda kedi gibi mayışıp sonrasında buz gibi havada işe gelmek bildiğin eziyet amk. Ama yapcak bir şey yok, biri sağlık, biri ekmek parası işte.

Pinto'nun kopan kuyruğunun yerine yenisi çıktı. Hem de pek güzel bir renk. Bu arada Pinto kendi kendine kafesinden çıkmayı, kafesine girmeyi öğrendi. Anlıcağın sayın okuyucu, kuyruk acısı her şeyi öğretiyor insana da hayvana da, eheh. Kafesin kapağını hafta içi geç geliyorum ben gelene kadar da  her yere sıçıyor diye açmadım uzun zamandır. Pazar akşamı salıverdim. Ben yatak odamda kolilerle, eşyalarla cebelleşirken Pinto da benim sırtımda, omzumda gezindi durdu. Sıçıklı aşkitomla ilk buluşmamızdı, vatana millete hayırlı ola. Bu arada Pinto'nun cinsiyetini biraz rötarlı da olsa tespit ettim: erkek. Adını "Feriha" olarak değiştirmek zorunda kalmadığım için çok teşekkürler Allahım.

Mim yazılarına cevap vermediğim, bloglarına yorum yapmadığım için tatlı-sert sitem eden blogır arkadaşlarım hepinize el insaf yani, kıçımı kaşımaya vaktim yok la ne mimi, ne postu? Günün fotosu etkinliğine de sırf yaşam belirtisi vermek adına katıldım, katılmasa mıydım ki?!

Bu hafta sonu hayatımı karekökünden değiştirecek şeyler olabilir. İpucu falan yok anacım. Bekleyin, görün, siz de amma hazırcı oldunuz hee. Eheheh. Gelişmelerlen 47.hafta içinde tekrar karşınızda olmayı diliyorum.

Bu akşam ilk yardım dersi vardı ama gidemiyorum, neyse ki Deniz not alıyor açığı kapatıyorum bir şekilde.
Enee pizzamız geldi! Hadi önce yiyek sonra mesaiye devam.
Hem ekmek parası hem de boğaz derdine düşen Selo kaçar.
Ahan da kaçtı.
Dıt dıt dıt dııııttttttttttttttt.... ! :)

P.S. Bu post için bi sürü görsel hazırlamıştım da hepsi evdeki pc'mde kalmış. Gece eklerim artıkın. Ühühü :(