Duygularım tıpkı telefon kulaklığının kabloları gibi.

Kabak tadı veren bir Zafer meselesi ve aralarda tanımaya çalıştığım adını bile hatırlamadığım birkaç adamdan sonra yeni biriyle tanıştım. Boşandım boşanalı tanıştığım evlenme niyeti olan ilk adam bu, kısmet olursa son olur.

Geçen hafta internette tanıştık. Birkaç yazışmadan sonra telefonlaşmaya başladık. Cuma gecesi hattın her 1 saat 10 dakikada kesilmesine hiç aldırış etmeden 6 posta yaptık o telefon görüşmelerinden. Öyle ki sabah ezanları okunuyordu biz hala telefondaydık. Birçok karı kocanın rahatça konuşamadığı konuları konuştuk, evlilikten beklentilerimizden bahsettik, hayallerimizi, kendimizi anlattık. Hani bazı insanları yeni tanımamıza rağmen yıllardır tanıyormuş gibi hissederiz ya işte bu adamda bunu çok hissettim ben. İçimden geldiği gibi konuştum, güldüm, kikirdedim. Kendim gibi davranmayı seviyorum ya ben, bunu kısıtlamayan, hatta doğal olduğum için benden daha çok hoşlanan adamları daha bir çok seviyorum. Bu adam da öyle. Kendi de rahat, kendi de doğal. 

33 yaşında, İzmirli. Benim gibi boşanmış. Zaman zaman lafı geçtiğinde insanlara hiç evlenmemiş bekar adamla olmaz dediğimde benim geçmişimi sorun ettiğimi düşünüyorlardı, halbuki alakası yok. Bekar heriflerle denedik, olmuyor. Ne kadar itiklersen itikle bir süre sonra ya kendisi sorun ediyor bu boşanmış olma durumunu ya da ailesi. Hadi birilerinin bunu sorun etmesini de geçtim kadınlar erkeklere göre daha çabuk olgunlaşıp sorumluluk sahibi oluyorlar ya e ben de genç yaşta bir evlilik geçirmiş evliliğine ne olduğunu, sorumluluklarını bilen biriyim. O yüzden "adam olamamışını adam etmeye uğraşamam, kısmetimde varsa olmuşunu bulurum" derdim hep. Bu adam fazlasıyla adam olmuş gibi görünüyor, umarım yanılmam. 

Sorduğu sorular, verdiği cevaplar, kurduğu cümleler bile yetti ondan etkilenmeme. Şu günübirlikçi erkek müsvettelerinden sonra evlilik hayali bir adam bulmak cidden mucize gibi.

Alsancak'ın, bana almak istediği köpeğin, çok seviyorum diye yediği midyenin, ne yaptığının ne ettiğinin an an fotoğrafını gönderen bir adam bu. Birkaç saat önce navigasyona girebilsin diye mail atıp açık adresimi verdim. İki gündür kurstan çıkıyorum gece yarılarına kadar evi temizliyorum. Bu akşam sürücü kursunda deneme sınavı vardı, ders erken bitti koştura koştura kuaföre gidip saçımı başımı toparlattırdım, kaşımı, bıyığımı aldırdım. Bende bir heves bir heyecan sormayın gitsin.

Ama dün ve bugün beni hiç aramadı, ben aradığımda da sesinde bir soğukluk, bir tuhaflık var gibi. Haftasonu Bursa'ya gelecek ya yoğunluktan ve yorgunluktandır diye düşünüyorum.

Ben tam bu satırları yazarken ondan gelen mesaj:

"Hafta sonunu iptal edelim, gerek yok. Uyumlu değiliz gibi zaten".....