Dakikada 148 Kelime :)

Bu aralar kendini bolca Bay Z'yi düşünürken bulan, leylamsı havalarda, ayakları yerden kesilmeye hazır bekleyen ve size "yihihihuuu o da biliyorrr o da seviyoorrr" postları atma hevesiyle yanıp tutuşan Supercellmadan Selamlar Blogcum

Dün akşam, Bursalı Blogırlar gecesinde tanışıp pek bi elektirik aldığım Denizin Yıldızı Denizciğimle buluştuk. Gittik FSM Leman'a oturduk bi güzel pizzalarımızı hüplettik buz gibi kola eşliğinde. Üstüne de naneli limonata içtik ohh nefis . Gerçi şeker konusunda bonkör davranmışlar biraz revak olmuş ama ossun. Deniz de ben gibi enerjik bir kızçe. E beni zaten biliyorsunuz. Düşünün ki bu iki karakter bir alaya gelince neler olur. Bir muhabbet, bir sohbet, yükselen kahkahalar, kikirdeşmeler saatin nası geçtiğini anlayamadık valla. İstatistiğe vuracak olursak dakikada 148 kelime konuşmuşuz. Fazlası vardır eksiği yoktur. Düşünün muhabbet o kadar sarmış ki fotoğraf çekinmek aklımıza bile gelmemiş. Çok çok eğlenceli bir akşamdı. Leman'ın kasiyeri arkadaş bile biz hesabı öderkene "yahu ne kadar eğlencelisiniz tüh sizi giderken yakaladık, bir dahaki sefere kasanın yakınına bekliyorum, burda da iki sohbet edelim, gülelim, enerjinizden faydalanalım" dedi. Sağolsun delikanlı şappadanak anlayıvermiş bizim ego tatmini yapan, kasıntı, gerinti, çıkıntı tipler olmadığımızı. Bizim gibi olamayanlar ve anlayamayanlar utansın.

Denizcimle dün gündüz akşamki plan için smsleşirken teze fasilye pişiriyorum, mutfaktayım demişti. Oyoyoyoy demiştim tabi ben sıcak ev yemeğene hasret garibanım edasıyla. Bizim kızçe tutmuş saklama kabına fasilye koymuş, bi güzel folyolamış getirmiş. Bi de bozulmasın diye buzdolabına koydurmuş. Giderken aldık. Ömür boyu saklıcam o yemeği, yemicem mehehe :) Desem de inanmayın gece yarısı içim kıyıldı uykudan uyandım, uyurgezer gibi kollar önde buzdolabının önünde buldum kendimi. Bi güzel ekmeği bana bana yedim. Ellerine sağlık canımcım valla pek bi iyi geldi.

Leman'ın bardak altlıklarını çok seviyorum. Şirketteki bilgisayarımın köşesine yapıştırmıştım ilk aldığımda. İş stresinden gerilince yüzüm ister istemez asıldığı için "gülüyorum o halde varım" kafasını görünce başlıyordum kendi kendime gülmeye. Garsondan limonata siparişlerimizi verirken "bir de bardak altlığı istiyorum" deyince çocuk afallayıp şöyle bi baktı, "ayy hani sizin şu gülen surat bardak altlıklarından" deyince anladı neyse ki. Çünkü benim gülen suratım belirli periyotlarla ekranımın köşesinden yürütülüyor. Bu seferkini koli bantıyla bantladım ki kimse sökemesin. Eli açık insanları seviyorum ben ya bolcana getirmiş. Günün anısına ıslak mendilleri, peçeteleri ve bardak altlıklarını Denizle kırıştık. Hehehe.

Bu arada Deniz çok şık mercan bir bluz giymiş. Bluzuyla bir örnek de oje sürmüş. Ben hemen sordum tabi. Pastel 20 numaraymış. Napılacak? En kısa sürede o ojeden alınıp post yapılacak.

Şu gerçek hayatta kendini ifade edemeyip bir heves buralara gelip buradaki nüfusu kalabalıklaştıran, kendini başka biri gibi göstermek adına bambaşka bir insan profiline girmeye çalışan ama bi türlü o kalıpla örtüşemeyen insanların bolca türediği blog dünyasında kendim gibi, dürüst, neşeli, konuşkan, açıksözlü birini bulduğumdan ötürü epeycene bi mutluyum. 

Kadeeeer sen bana ufak ufak kıyak geçmeye mi başladın nee? Gözümden kaçmıyor değil annem. Hep böyle ol e mi! Aferim aferim. Aynı performansını aşk hayatımda da göstermen temennisiyle, Öperim, ve kafama buz gibi soğuk su döker giderim.

P.S. Buharlaşmak üzereyim. Vicudumdaki su oranı attığım tere doğru orantılı olarak tükenmek üzere. Dileğim bundan sonra ilk buharlaşan yerimin yağlarım olması. Amin :)