Buyur Burdan Yak

Güne bir blog takipçisinin attığı bir maille başlayan ve gün geçtikçe izleyicilerinden daha fazla mail almaya başlayan Supercellmadan Selamlar Blogcum,

Bu yazı "yani bakınız insanlar böyle şeyler de düşünebiliyor, bunları dürüstlük, netlik adı altında sizinle paylaşabiliyor, sabah sabah geçici ve kısa bir süreliğine de olsa sinirlerinizi bozabiliyor demektir" yazısıdır.

Bugünkü mail, yazılarıma değil daha çok bana yönelik. Bay okuyucum, yazılarımla ilgili fikirlerini sunan, zaman zaman da blog düzenlemeleriyle ilgili yazıştığım biri olarak bana kendince haddi olmadığını belirterek karakterimle ilgili düşüncelerini göndermiş.

Gelen maili paylaşıp paylaşmamakta epey tereddüt ettim ama o maildeki cümleleri size aktarırken kendi yorumumu katıp konunun özünden uzaklaşabileceğimi düşündüm, o yüzden özgün haliyle paylaşıyorum. Zaten kendisinin de çekinip, rencide olacağı bir durum olsaydı bana göndermeye cesaret edemezdi değil mi?

-------------------------------------------------------------------------------------
"Bak ne diyecem sen hani sevgilim yok diye dert yanıyorsun ya bunun nedeni senin fazlaca açık olman olabilir mi?

Mantığına göre her şey meydanda olsun diyorsun, yalan olmasın. Fakat erkekler bu tür şeyden korkarlar. Yani yaşadığın ilişkileri, hoşlandığın erkekleri yazıyorsun ya bence bu ürkütüyor insanları. Güvensizlik mesajı veriyor. Bir de sen enerjiksin mutlusun hani sanatçılar gibisin. Ulaşılmaz vurdumduymaz gibi. Bir erkeğin seni sahiplenebilmesi için sana güvenmesi lazım ama şu şartlarda sen ele avuca sığmayan biri imajı veriyorsun.
Normalde bunları yazmak haddime değil ama sen blogunden kendini o kadar açtığın için ve az da olsa bir muhabbetimiz olduğu için ve senin aradığın erkek cinsinden olduğum için bir de bu pencereden bak istedim.. Bir düşün istersen süper bayan ;)"

-------------------------------------------------------------------------------------

Benim her şey açık olsun, her şey meydanda olsun görüşünde bir insan olduğumdan bahsedilmiş. Benim hangi yazımda, hangi cümlemde her şey meydanda olsun düşüncesinde biri olduğum anlaşılmış bunu anlamadım hiç? Karşıdan öyle mi gözüküyorum ya? Allahını seven düşüncesini paylaşsın. Kendi kendime defalarca okudum bu maili. Acaba açık sözlü ve net biri olmamdan dolayı böyle düşünülmüş olabilir mi? dedim. Dobra biri olmakla "her şey meydanda olsun" düşüncesini karıştırmak çok yanlış bir şey olmamış mı?

Yaşadığım ilişkileri, hoşlandığım erkekleri yazıyormuşum ya bu ürkütüyormuş insanları. Pardon da nerden biliyorsun? Çevrende benden hoşlanan, benimle tanışmak isteyen ama yazdıklarımdan ürkmüş birini tanıyorsun da onunla mı yaptın bu kritiği?  Ben blog yazarak ne bahsettiğim adamları elde etmek ne de yeni birileriyle tanışmak derdinde değilim. Yalnız yaşayan biri olarak insanların saçmalıklarıyla, dedikodularıyla, kıskançlıklarıyla ve üzerimde olumsuz etki yaratacak bilumum davranışlarıyla uğraşmaktansa kendimle ilgili ne varsa paylaşmayı, yazdıkça hafifleyip rahatlamayı seçtim. Kimseyle değil yani derdim, kendimle.Bir erkeğin beni sahiplenebilmesi için bana güvenmesi gerekirmiş ama ben bu şartlarda ele avuca sığmaz insan imajı yaratıyormuşum. Pehhh! Napıyorum ki ben? Her gün başka heriflerle ilgili fantezilerimi mi anlatıyorum? Bkz. buna verebileceğim en iyi cevap geçen günkü bir yazımdan bu konuyla ilgili anlatmak istediklerimin özeti: Size bir sürü adamdan bahsediyorum, biliyorum ama napayım yani iyi el geldi de ben mi teke düşmedim? okey geldi de ben mi bitmedim? Deniyoruz olmuyor. Ne yapalım yani? Hayatımda biri olsun istiyorum evet. Bu net. Ama denemeden anlaşılabiliyor mu? Mümkün değil. Napıyoruz, tanışıyoruz, yazışıyoruz, çıkıyoruz, konuşup görüşüyoruz bakıyorum bende bi iç kıpırdanması yok, olmuyor. Ya ben istemiyorum, ya karşı taraf. Ya da beklentilerimiz birbiriyle örtüşmediği için olmuyor hoşlanma, elektrik olsa bile. Her gün başka adamlarla görüşüp türlü haltları yiyen ama bunu sessiz sedasız karda yürüyüp izini belli etmeden yapan biri, hayatına dair birçok şeyini burada sizlerle paylaşmaktan çekinmeyen benden daha mı güvenilir? Güvensizlik mesajı nedir ya? Bir insanın bir şeyleri açıkça ifade ediyor olması, cesurca paylaşıyor olması onun güvenilmez olması mı demek? Bu ne tuhaf bir denklemdir yaa, ya da ben güvenin ne demek olduğunu öğrenememişim henüz.

Ele avuca sığmayan insan imajı yaratıyormuşum. Çok enerjik, çok sosyal, çok dışadönük ve yüksek bir özgüvene sahip olmam mı bu imajı yaratan? Yoksa hayatına biri girdiğinde onunla yetinmeyip başka maceralar peşinde koşacak biri gibi mi gözüküyorum? Bunu düşünen biri beni tam anlamıyla anlamamış, tanımaya çalışmamış demektir. Şu saatten sonra tanımasın da zaten. Kimseye kendimi anlatmak gibi bir derdim hakikaten yok. 

Bir de yeri gelmişken belirteyim. Geçenlerde de adsız yorumları kapatmama sebep olan bir yorum almıştım. "Çok iyi kızsın ama karşıdan kaşar gibi görünüyorsun diye" Yorumu yapan kişi tanıdık biriydi belli ki. Ama burada önemli olan benim kaşara benzetilmem değildi zaten, bu yorumu yapacak insanın kimliğini gizleme gereği duyan götü yemeyen biri olmasıydı benim için. Bi de ne derler "Kişi kendinden bilir işi" kendisi gibi zannetmiş beni. Böyle insanlar için ne diyebileceğim bir şey, ne de onlara laf yetiştirecek zamanım yok. Benden uzak, cehenneme direk. Çünkü o yorumu yapan şahsiyetsizin her gün buraya girip beni okuduğunu istatistiklerden, ip denen olaydan görebiliyorum. Oradan bakınca salak mı gözüküyorum dostum. Üzgünüm, yanıldın. Sieeeeeeeeee!

Diyeceğim şu ki: 

Benim gocunacağım bir durumum olsaydı kendimi deşifre etmeden bir blog açar her türlü konuyu döndürürdüm kimsenin ruhu bile duymazdı. 

Ben blog yazmadan öncede aynı selmaydım. Ben hep benim. Hep buyum. Blogdan önce de sevgilim yoktu, şimdi de yok. Sevgili konusundaki talihsizliğimin -megolamanlık gibi olmasın ama- çıtası yüksek biri olduğumdan kaynaklandığını düşünüyorum, blogda yazdıklarımdan dolayı değil. Blog sebep olsaydı, öncesinde doğru düzgün bir ilişkim olurdu. Erkeklerin çoğu özgüven sahibi, kendi ayakları üzerinde duran, kendi hayatını kurmuş, kimseye muhtaç olmayan zeki kadınlara yanaşmıyor çünkü. İstisnaları bilemem, bana denk gelmedi. Biraz güzel ve aptal olmak gerek, e o da bende yok sorry. 

Ben açığım, sosyalim, enerjiğim. Bunlardan hiç birinin de kötü karakteristik özellikler olduğunu düşünmüyorum. Sevgilim olsun diye de başka biriymiş gibi davranamam, kendim olmaktan uzaklaşamam. Bu kendime yaptığım en büyük haksızlık olur. He burada yazdıklarımdan ötürü güvensizlik imajı yaratıyorsam, sahiplenilmez insan fikri yaratıyorsam da umurumda değil. Burayı ünlü olmak, yazdıklarıma hayran olan bana aşık olacak birini bulmak, sevgili yapmak için gelmedim. Çok şükür ki elim yüzüm düzgün, bi şekilde giderim var. Salt sevgili bulmak olsaydı derdim, rahat olunuz sevgili okuyucum her şekilde bulurdum.

Son söz. Bu yazıyı insanların düşünceleri konusunda ne kadar uçlara gidebileceğini, saçmalamakta sınır tanımadıklarını görünüz diye yazdım. Yoksa bilen biliyor, anlayan anladı "ben çoktan bıraktım insanların hakkımda ne düşündüğünü umursamayı"..

Rasgele....