Biri benim yerime işeyebilir mi please?

Az yiyip maaşla kendi yerine işeyecek birini tutmayı düşünen Supercellmadan Selamlar Blog

Gündüzleri hah şu dosyayı bitireyim de çişe gideyim diyorum. Tam işi bitirip gidecekken yeni bir ithalat/ihracat dosyası masamdaki yerini alıveriyor. Sonra bakıyorum kızlardan biri gidiyor wcye. Hadi o çıksın da sonra gideyim diyorum, farkında olmadan tekrar işe dalıyorum. Ve bu dosya / wcye giden hatunları takip etme / wc nin boş anını kollama döngüsü içinde bi bakıyorum çişim geri kaçmış. Günlerim böyle geçiyor. Akşam işten çıkıp evime geldiğimde hep de aynı noktada daire kapımın önünde anahtarla kapıyı açmaya çalışırken altıma yapacak kadar sıkışıyorum. Bi gün tutamayıp şarr diye salıvericem merdivenlere o olacak!

Ee ben bu yoğunlukta wcye bile gidemezken bloggera girip nasıl post yazayım/okuyayım dimi sayın okuyucu? Gündüzler böyle kendini tekrarlarken akşamları da kıç kadar netbook ekranından 35 sütunlu, milyon satırlı rapor hazırlamak gibi fantezilerim var şimdilerde. Gözlerim Bella'nın wampire dönüştükten sonraki gözleri gibi oldu. Göz kapaklarım sanki arpacık çıkacakmış gibi batıyor sürekli. Hadi göz altlarıma kapatıcı falan sürüp şişlikleri, karartıları kamufle ediyorum da gözümün içinde pörtlek pörtlek olmuş kılcal damarları ne kamufle edecek? Bildiğin uykuya hasretim.

Diceğim o ki buraları ihmal ettiğimi düşünmeyin. Birikmiş bi dünya draftım, yazılmayı bekleyen mimlerim, laf sokmam ve sataşmam gereken insanlar var. Ama vaktim yok. Bayram tatilinde de Kapadokya'ya gidiyoruz şayet bir bokluk çıkmazsa. Bu tempoda gidersem onun postunu da ilkbaharda falan ancak yazarım gibi. Ama ne tuhaftır ki ben bu başımdan aşmış yoğunlukta pek bi huzurluyum.

Yani maymun gibiyim, wampir gibiyim, pert gibiyim, hatta sidikli gibiyim ama huzurluyum hamd olsun. Ee daha n'olsun?