Seninle bir dakika

Dün akşam saat 21:33. Ben evde harıl harıl temizlik yapıyorum. Şu yazlık-kışlık operasyonundan beri bir türlü toplayamadım götü. Bir öbek eşya sepette, bir öbek ütü masasının üstünde, daraldım, yeter artık deyip giriştim işe. Telefonum çaldı, arayan kuzenim Seha.

-"Naber Selma? dedi,
-İyi ya napiyim, temizlik yapıyorum dedim. Kolay gelsin, kolaysa başına gelsin falan gibi gereksiz hoş beş yapmadan direk can alıcı konuya girdi.
-Selma yanımda kim var biliyor musun? dedi. O an aklımdan milyon tane isim geçti, Pablo Picasso'nun hortlayıp Sehanın yanında olabileceği bile aklıma geldi ne alakaysa fakat Sebastian Pinto hiç aklıma gelmedi ya.
-Kim lan? dedim.
-Pinto dedi, Pinto şu an yanımda.
-Direk hasiktir lan! deyip güldüm. Sanki imkansız ötesi bir şey. Mallığa bak bendeki. Lan herif Bursaspor'da oynuyor, Bursa'da yaşıyor, Bursa'da görmeyeceksek nerede göreceğiz, neyin kafasındasın kızım Selo?
-Valla bak dedi, Korupark Kipa'dayım, üzerimde de GS forması var aslında, bu akşam maç var ya bir şeyler alıp arkadaşlarla maç izleyeceğiz, alışverişe geldik dedi. Reyona girmiş bir bakmış yanında Pinto, hemen beni aramış. Sonrası daha güzel, telefonun bir ucunda ben varken gidip "benim kuzenim senin çok büyük hayranın bir merhaba der misin telefonda" demiş, Pinto "tamam ama ingilizcem çok kötü pek anlamıyorum" demiş. O arada bir takırtı, bir hışırdı oldu ve
-"Ciaoo Salma" diye bir ses, Allam o ne güzel bir ses, o ne güzel bir Salma deyiş, o ne güzel bir telaffuz. Eridim eridim, biraz sonra kurabiyeye koyulacak margarin gibi eridim gardırobun üzerini silmek için çıktığım sandalye tepesinde. Vileda sopasını, toz bezini fırlattım o an. Sandalye tepesinde kendinden geçmiş şekilde konuştum aylardır deli olup tanışmak için dövündüğüm herifle. Pinto'nun o ateşli İspanyol adamı görüntüsünü o mikemmel İspanyol aksanı tamamladı. Ben apır ingilizcemle onu sıkı takip ettiğimi, çok büyük hayranı olduğumu, onunla tanışmayı çok istediğimi falan söyledim ama anladığından çok emin değilim. Lütfen Allam anlamış olsun, melekler söylediklerimi İspanyolcaya çevirip kulağına fısıldasın. Lan o değil de bu İngilizce bi boka yaramadı oğlum, boşuna dirsek çürütmüşüm yıllarca Wall Street'lerde. Bi on beş yirmi saniye falan konuştuk telefonda. O zaman zarfında benim gözümün önünden geçti mi o meşhur film şeridi. Ben süslenip püslenip antremana gidiyorum, giyiyorum 11 sırt numaralı Pinto formamı. Sonra molada Pinto'nun yanına gidiyorum. Hani hatırlıyor musun bi kez seninle telefonda konuşmuştuk, işte o benim Selma diyorum. O da hee evet hatırladım, sesin kadar kendin de güzelmişsin falan diyor, sonra bırakıp antremanı kaçıyoruz geziyoruz falan. Ben bu hayallerde oradan oraya zıplarkene birden telefonu geri alan Seha'nın sesiyle irkildim. On yüz bin tane teşekkür edip kapadım telefonu. Sonra düşündüm de, bugüne kadar, aa o iş kolay, ayarlarız bi antremana gideriz tanıştırırız seni, yaparız ederiz diyenlerin hepsi sonradan kulağının üstüne yattı, kış uykusundalar şimdi. Sağolsun Sekom görür görmez arayıp telefonla bağladı beni Pinto'ya. Göremedik ama sesini duyduk, bu da bir şey. Gece o "Ciao Salma" deyişi çınladı durdu kulaklarımda "ay yirim ben senin o dilini" diyesim geldi diyemedim ya la! O konuşmanın etkisiyle dün gece nasıl bir uyku uyuduysam bu sabah uyuyakaldım, dolayısıyla da işe geç kaldım. Herifi görsem nolur bilmem, rapor alır bir hafta yatarım heralde!