Yaralı parmağa işemek

Sanki seçimde oy kullanmışım da tırnağıma mürekkep damlatmışlar gibi duruyor de mi! Hee tabi tabi emin olun öyle. Gelin de o ilk geceki zonklamayı, sızlamayı bana sorun siz! İlk gün tırnağın sadece orta tarafı kararmıştı, kök kısmında bir şey yoktu. Doktor ödem atıcı, morarma giderici Ematonil diye bi merhem ve ağrı kesici olarak Dicloflam hap verdi. Ben her gün bi ümit sürdüm merhemi, içtim hapı ama bi işe yarayaydı iyiydi. Doktor düşmez bu, tırnak, uzadıkça atar kendini yavaş yavaş demişti ki ertesi gün bir uyandım tırnağımın kökü de kapkara. Ooo yeeeaa! Oldu mu şimdi oldu mu yar! Bir sonraki gün ehliyet sınavının olduğunu düşünerek Allahtan sol elimi sıkıştırdım, sağ elim olsaydı ne bok yerdim diye şükretmiştim halime. Taa ki wc ye gidip bi güzel sıçana kadar. Enee n'olcak şimdi? Donu çekip boklu boklu çıkamıcağıma göre "Allam sen beni affet" deyip sağ eli devreye soktum. Sonrası lavaboda onbeş dakika kadar sağ elimi yine sağ elimin parmaklarıyla kendi kendine yıkama çabası. Allahtan şirkette kombi çalışıyor, zira çalışmıyor olsaydı sular o kadar soğuk ki sağ eli de donma sebebiyle kaybedebilirdim. Eğer tuvalet adabınız varsa, öyle şartı şurtu önemseyen biriyseniz sol elinizin yaralanması harbiden çin işkencesi. Çin demişken Çinli bilim insanları idrardan beyin hücresi geliştirecek kök hücre elde etmişler. N'olursa olsun ben yine de yaralı parmağa işemem arkadaş!