Derdim Çoktur Hangisine Yanayım?

Geçen hafta çok sevdiğim bir arkadaşımla akşam yemeği yiyip sonrasında Mahfel'e geçtik kahvelerimizi içmeye. Oturduk üst tarafta balkon kısmına ve siparişlerimizi verdik. Kahve içmeye gidenlere bak hele o dondurmalı profiterol istedi ben de dondurmalı fıstıklı tatlı tabağı. Onun siparişi hemen geldi de benim "fıstıklı tatlı tabağı" siparişim "fıstıklı baklava" olarak geldi, sonra ben garsona değiştirmesini rica ettim, benim söylediğimle onun getirdiğinin aynı şey olmadığını açıkladım falan, anlıcağın baya uğraştım sayın okuyucu.

Neyse tatlı tabağı değişmeye giderken Mahfel'in iç tarafındaki kalabalık çekti bizim dikkatimizi. İçeride sen de 15 ben diyeyim 20 kişilik bir kalabalık var. Hepsinin elinde üzerlerinde büyük harfler yazan kartonlar. Bize yakın olanlardan birine bu ne bir organizasyon falan mı var? diye sordum, "evlenme teklifi" dedi çocuk. İçlerinden biri de bu kalabalığı sıraya sokuyor, şöyle yapacaksınız böyle yapacaksınız falan diye direktif veriyor. Evlenme teklifi edecek kişinin arkadaşı olduğu ve sürprizi organize ettiği her halinden belli.

Bildiğin özendik, şişindik ve hatta kıskandık bu sürprizi. Arkadaşım "evliyim ama böyle evlenme teklifi almadım" dedi, bense "benim halim daha acınası bir kez evlendim ama hiç evlenme teklifi almadım" dedim, gülüştük.

Sonra tabii ben aşağıda ne film kopuyor diye içeri girip camdan bakındım. Elemanlar merdivenlere ip gibi dizildiler, yukarıdan aşağıya. O anda Kutsi'nin ilanı aşk ediyorum benimle evlenir misin şarkısı çalmaya başladı. O ana kadar her şey normal tabii, kız ne bilsin şarkının kendisi için çaldığını. Çocuk o an merdivenlere sırtı dönük olan kıza merdivenleri işaret etti, kız bildiğin havaya zıplayarak, bir yandan da saçlarını yolarak çığlık attı. Biz kızların böyle tuhaf sevinme tepkileri vermesini de hala anlayabilmiş değilim. Kız orada zıplamaya devam ederken çocuk bu kez cafenin alt tarafını işaret etti kıza ve birkaç dakika öncesine kadar göya hiçbir şeyden haberi olmayan müşteriler ellerinde EVET yazılmış kağıtları havaya kaldırdılar. Kız evet demiş olacak -şarkının gürültüsünden duyamadım- çocuk kadife kutudan yüzüğü çıkarıp kıza taktı ve sonra sarılıp öpüştüler. Yüzüğü de göremedim tabisi uzaktım ama sanırım tek taştı. Kızın üstü başı bu organizasyonun hakkaten sürpriz olduğuna inandırdı beni yoksa bir insan evlenme teklifi beklediği bir akşama o kadar paçoz gitmez. Ben abiii çok kıskandım lann diyerek gittim masama oturdum ve aynı size anlattığım gibi masada dondurmalı profiterolünü yiyen arkadaşım anlattım. Bir posta da beraber kıskandık.

Yani ben şimdi
Böyle bir evlenme teklifi almadığıma mı yanayım?
Yoksa hiç evlenme teklifi alamadığıma mı yanayım?
Yoksa bana böyle ya da değil evlenme teklif edecek bir sevgilim olmadığına mı yanayım? bilemedim.

Ben gidiyorum, psikolojim fena bozuldu, biraz depresyona girip dönerim.